Bana dediler ki;
Burası Manisa Bozburun. Burada zeytin olmaz.
Yazları çok sıcak, kışları çok soğuk olur, üstelik yüksektir de. Yüksekte zeytin olmaz.
Olsa da yağı iyi olmaz. Yabancı ağaç, Ayvalık, o hiç olmaz.

Ben, Manisa Bozburun’da hiç tarım yapılmamış bir toprak gördüm. İşlenmemiş, kimyasal bulaşmamış.
İçinden geçen derenin bölgenin iklimini değiştirdiğini gördüm. Vadiler arazide sürekli bir rüzgar olmasını sağlıyordu. Yamaçlar, farklı lezzetler için fırsat sunuyordu.

Dedem derdi ki:
Evlat, zeytin, güneşi, taşı sever, rüzgarla lezzet alır, hele bir de yamaçtaysa yağa yatar.

Bu notu, dedemin ve babamın bana öğrettiklerine minnet ve saygı için, görüyorlarsa aynı yolda yürüdüğümü söylemek için yazdım. Bir hayalim vardı, şimdi bir zeytinyağım var.

Ben Mustafa Birhan Hazer, Mustafa Hazer’in torunu, Kaya Hazer’in oğlu, üç nesildir zeytinyağcı.